Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
(Detalles abajo)
- Conjugación completa di intendere intendi = intendere: Verbo attivo INDICATIVO Pretérito perfecto
- Conjugación completa di intendi Forma activa
INDICATIVO significado
Pretérito perfecto
ego intendi
tu intendisti
ille intendit
nos intendĭmus
vos intendistis
illi intendērunt, intendere...
INDICATIVO significado
Pretérito perfecto
ego intendi
tu intendisti
ille intendit
nos intendĭmus
vos intendistis
illi intendērunt, intendere...
INDICATIVO significado
Pretérito anterior
ego intendi
tu intendisti
ille intendit
nos intendĭmus
vos intendistis
illi intendērunt, intendere...
- Conjugación completa di intendi intendi = intendere: Verbo passivo INFINITIVO Presente
Conjugación de: intendo, intendis, intendi, intentŭm, intendĕre
conjugación: 3 - intransitivo/transitivo - attiva
(Ita) = tendere verso,    intr./tr,
  
(eng) = stretch,   

(esp) = tender hacia,    extender,   

dirigir,    dirigirse hacia, lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego intendo
tu intendis
ille intendit
nos intendīmus
vos intendītis
illi intendunt
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego intendēbam
tu intendēbas
ille intendēbat
nos intendebāmus
vos intendebātis
illi intendēbant
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego intendi
tu intendisti
ille intendit
nos intendĭmus
vos intendistis
illi intendērunt, intendere...
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego intendi
tu intendisti
ille intendit
nos intendĭmus
vos intendistis
illi intendērunt, intendere...
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego intendĕram
tu intendĕras
ille intendĕrat
nos intenderāmus
vos intenderātis
illi intendĕrant
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego intendi
tu intendisti
ille intendit
nos intendĭmus
vos intendistis
illi intendērunt, intendere...
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego intendĕram
tu intendĕras
ille intendĕrat
nos intenderāmus
vos intenderātis
illi intendĕrant
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego intendam
tu intendes
ille intendet
nos intendēmus
vos intendētis
illi intendent
INDICATIVO
Futuro anterior
ego intendĕro
tu intendĕris
ille intendĕrit
nos intenderĭmus
vos intenderĭtis
illi intendĕrint
SUBJUNTIVE
Presente
ego intendam
tu intendas
ille intendat
nos intendāmus
vos intendātis
illi intendant
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego intendĕrem
tu intendĕres
ille intendĕret
nos intenderēmus
vos intenderētis
illi intendĕrent
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego intendĕrim
tu intendĕris
ille intendĕrit
nos intenderĭmus
vos intenderĭtis
illi intend;ĕrint
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego intendissem
tu intendisses
ille intendisset
nos intendissēmus
vos intendissētis
illi intendissent
POTENTIAL
Presente
ego intendĕrem
tu intendĕres
ille intendĕret
nos intenderēmus
vos intenderētis
illi intendĕrent
POTENTIAL
Pasado
ego intendissem
tu intendisses
ille intendisset
nos intendissēmus
vos intendissētis
illi intendissent
IMPERATIVO 
Presente
intende
intendite
Futuro
intendito
intendito
intenditote
intendunto
INFINITIVO  
Presente
intendĕre
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
intendisse
INFINITIVO  
Futuro
intenturum esse, intenturam esse, intenturum esse, intenturos esse, intenturas esse, intentura esse...ir a
GERUNDIO
intendendi, intendendo, intendendum, intendendo...de
a
para
por
SUPINO
intentŭm
PARTICIPLE significado
Presenteque
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.intendens
Gen.intendentis
Dat.intendenti
Acc.intendentem
Voc.intendens
Abl.intendente, intendenti...
intendentes
intendentium
intendentibus
intendentes
intendentes
intendentibus
Feminina 
Nom.intendens
Gen.intendentis
Dat.intendenti
Acc.intendentem
Voc.intendens
Abl.intendente, intendenti...
intendentes
intendentium
intendentibus
intendentes
intendentes
intendentibus
Neutro 
Nom.intendens
Gen.intendentis
Dat.intendenti
Acc.intendens
Voc.intendens
Abl.intendente, intendenti...
intendentia
intendentium
intendentibus
intendentia
intendentia
intendentibus
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.intenturus
Gen.intenturi
Dat.intenturo
Acc.intenturum
Voc.intenture
Abl.intenturo
intenturi
intenturorum
intenturis
intenturos
intenturi
intenturis
Feminina 
Nom.intentura
Gen.intenturae
Dat.intenturae
Acc.intenturam
Voc.intentura
Abl.intentura
intenturae
intenturarum
intenturis
intenturas
intenturae
intenturis
Neutro 
Nom.intenturum
Gen.intenturi
Dat.intenturo
Acc.intenturum
Voc.intenturum
Abl.intenturo
intentura
intenturorum
intenturis
intentura
intentura
intenturis

- Conjugación completa di intendi Forma pasiva
Conjugación de: intendor, intendĕris, intentus sum, - , intendi
conjugación: 3 - intransitivo/transitivo - passiva
(Ita) = tendere verso,    intr./tr,
  
(eng) = stretch,   

(esp) = tender hacia,    extender,   

dirigir,    dirigirse hacia, lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego intendor
tu intendĕris
ille intendĭtur
nos intendĭmur
vos intendimĭni
illi intenduntur
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego intendēbar
tu intendebāris
ille intendebātur
nos intendebāmur
vos intendebamĭni
illi intendebantur
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego intentus sum, intenta sum, intentum sum...
tu intentus es, intenta es, intentum es...
ille intentus est, intenta est, intentum est...
nos intenti sumus, intentae sumus, intenta sumus...
vos intenti estis, intentae estis, intenta estis...
illi intenti sunt, intentae sunt, intenta sunt...
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego intentus sum, intenta sum, intentum sum...
tu intentus es, intenta es, intentum es...
ille intentus est, intenta est, intentum est...
nos intenti sumus, intentae sumus, intenta sumus...
vos intenti estis, intentae estis, intenta estis...
illi intenti sunt, intentae sunt, intenta sunt...
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego intentus eram, intenta eram, intentum eram...
tu intentus eras, intenta eras, intentum eras...
ille intentus erat, intenta erat, intentum erat...
nos intenti erāmus, intentae eramus, intenta eramus...
vos intenti erātis, intentae eratis, intenta eratis...
illi intenti erant, intentae erant, intenta erant...
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego intentus sum, intenta sum, intentum sum...
tu intentus es, intenta es, intentum es...
ille intentus est, intenta est, intentum est...
nos intenti sumus, intentae sumus, intenta sumus...
vos intenti estis, intentae estis, intenta estis...
illi intenti sunt, intentae sunt, intenta sunt...
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego intentus eram, intenta eram, intentum eram...
tu intentus eras, intenta eras, intentum eras...
ille intentus erat, intenta erat, intentum erat...
nos intenti erāmus, intentae eramus, intenta eramus...
vos intenti erātis, intentae eratis, intenta eratis...
illi intenti erant, intentae erant, intenta erant...
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego intendar
tu intendēris
ille intendētur
nos intendēmur
vos intendemĭni
illi intendentur
INDICATIVO
Futuro anterior
ego intentus ero, intenta ero, intentum ero...
tu intentus eris, intenta eris, intentum eris...
ille intentus erit, intenta erit, intentum erit...
nos intenti erimus, intentae erimus, intenta erimus...
vos intenti erĭtis, intentae eritis, intenta eritis...
illi intenti erunt, intentae erunt, intenta erunt...
SUBJUNTIVE
Presente
ego intendar
tu intendāris
ille intendātur
nos intendāmur
vos intendamĭni
illi intendantur
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego intendĕrer
tu intenderēris
ille intenderētur
nos intenderēmur
vos intenderemĭni
illi intenderentur
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego intentus sim, intenta sim, intentum sim...
tu intentus sis, intenta sis, intentum sis...
ille intentus sit, intenta sit, intentum sit...
nos intenti simus, intentae simus, intenta simus...
vos intenti sitis, intentae sitis, intenta sitis...
illi intenti sint, intentae sint, intenta sint...
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego intentus essem, intenta essem, intentum essem...
tu intentus esses, intenta esses, intentum esses...
ille intentus esset, intenta esset, intentum esset...
nos intentessēmus, intentae essemus, intenta essemus...
vos intentessētis, intentae essetis, intenta essetis...
illi intenti essent, intentae essent, intenta essent...
POTENTIAL
Presente
ego intendĕrer
tu intenderēris
ille intenderētur
nos intenderēmur
vos intenderemĭni
illi intenderentur
POTENTIAL
Pasado
ego intentus essem, intenta essem, intentum essem...
tu intentus esses, intenta esses, intentum esses...
ille intentus esset, intenta esset, intentum esset...
nos intentessēmus, intentae essemus, intenta essemus...
vos intentessētis, intentae essetis, intenta essetis...
illi intenti essent, intentae essent, intenta essent...
INFINITIVO  
Presente
intendi
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
intentum esse, intentam esse, intentum esse, intentos esse, intentas esse, intenta esse...
INFINITIVO  
Futuro
intentum iriir a
GERUNDIVO
Masculino el que debe
Singolare Plurale
Nom.intendendus
Gen.intendendi
Dat.intendendo
Acc.intendendum
Voc.intendende
Abl.intendendo
intendendi
intendendorum
intendendis
intendendos
intendendi
intendendis
Feminina 
Nom.intendenda
Gen.intendendae
Dat.intendendae
Acc.intendendam
Voc.intendenda
Abl.intendenda
intendendae
intendendarum
intendendis
intendendas
intendendae
intendendis
Neutro 
Nom.intendendum
Gen.intendendi
Dat.intendendo
Acc.intendendum
Voc.intendendum
Abl.intendendo
intendenda
intendendorum
intendendis
intendenda
intendenda
intendendis
SUPINO
intentude
PARTICIPLE significado
Pretérito perfecto
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.intentus
Gen.intenti
Dat.intento
Acc.intentum
Voc.intente
Abl.intento
intenti
intentorum
intentis
intentos
intenti
intentis
Feminina 
Nom.intenta
Gen.intentae
Dat.intentae
Acc.intentam
Voc.intenta
Abl.intenta
intentae
intentarum
intentis
intentas
intentae
intentis
Neutro 
Nom.intentum
Gen.intenti
Dat.intento
Acc.intentum
Voc.intentum
Abl.intento
intenta
intentorum
intentis
intenta
intenta
intentis

- Conjugación completa di intendere Forma activa
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021